اسمارتیز شکلات های خوشمزه و روکش داری است که هر کودکی را جادو می کند. ترکیب رنگ های متنوع، شکل و فرم قرص مانند و طعم دلپذیر باعث شده که به یک خوراکی بسیار جذاب تبدیل شود. اسمارتیز در تزئین شیرینی و شکلات نیز کاربرد دارد. امروزه هیچ فروشگاهی یافت نمی شود که اسمارتیز در آن به فروش نرسد. سؤال اینجاست که سر و کله ی این خوراکی خوشمزه و رنگارنگ از کجا پیدا شد؟ اگر می خواهید از پیشینه ی اسمارتیز اطلاع پیدا کنید با بامیلو بلاگ همراه باشید.
طی دوره جرجیا (۱۷۱۴ تا ۱۸۳۰ میلادی) در بریتانیا شکلات رونق فراوانی داشت. شکلات در آن زمان بیشتر با واژه ی فرانسوی «crottes du lapin» به معنای «مدفوع خرگوش» شناخته می شد. شکلات در قطعات گرد و کوچک به فروش می رسید و همین شباهت باعث شده بود که این اسم روی آن گذاشته شود.
چندی بعد این لقمه های شکلاتی با اسپرینکل روکش داده شدند. پس از آن نیز دراژه (dragee) اختراع شد. این واژه نیز فرانسوی بوده و به معنای شکلات روکش داده شده با شکر است. این بار روکش تمام اطراف شکلات را احاطه می کرد. این محصول توسط علامت تجاری فرانسوی رونتریز (Rowntrees) برای بار اول در سال ۱۸۸۲ در بریتانیا عرضه شد.
پیدایش نام اسمارتیز
طی دهه ۱۹۳۰ محصولات رونتریز توسط شرکت بزرگ مارکس و اسپنسر (Marks & Spencer) به فروش می رفت و مشتری محصولات آنها به شدت در حال افزایش بود. در این دوره اسمارتیز بیشتر با عنوان شکلات لقمه ای شناخته می شد. رونتریز به دنبال بازار بزرگتری می گشت و محصولات خود را در شرکت وولورث (Woolworth) نیز عرضه کرد. بدین ترتیب مشتریان رونتریز بیش از پیش افزایش یافت. در این دوره و اواسط سال ۱۹۳۷ بود که شکلات لقمه ای جای خود را به محصول جدیدی داد. این بار به جای روکش شکلاتی از روکش های حاوی مواد قندی استفاده می شد. عنوان اسمارتیز (Smarties) هم برای اولین بار روی این محصول استفاده شد.
این محصول اغلب با طعم شکلات های شیری عرضه می شد. با این وجود رنگ های مشکی با طعم شکلات تلخ و رنگ های قهوه ای با طعم قهوه نیز تولید می شدند. رنگ نارنجی هم با طعم پرتقالی کم و بیش یافت می شد.
گسترش کسب و کار و ورود نستله
ابتدای سال ۱۹۳۸ با شروع به کار کارخانه شرکت رونتریز و تولید عمده محصولات، اسمارتیز بسیار محبوب شد. بعدها رونتریز توسط شرکت صنایع غذایی غول پیکر نستله (Nestle) خریداری شد و محصولات آن اکنون در آلمان تولید می شود.
این خوراکی رنگارنگ در ابتدا با رنگ های مصنوعی تولید می شد. بعدها نستله رنگ های مصنوعی را با رنگ خوراکی طبیعی جایگزین کرد تا برای کودکان مشکل خاصی به وجود نیاید.
امروزه این محصول با عناوین تجاری متفاوتی در جهان عرضه می شود. بیشتر آنها واژه ی دراژه را استفاده می کنند اما عموم مردم به اسم اسمارتیز وفادار هستند. بسته بندی این محصول نیز از قوطی های استوانه ای گرفته تا خشاب های قرص را شامل می شود. درب قوطی های استوانه ای قدیمی آن در برخی کشورها بسیار کمیاب است و کلکسیونرها برای آن رقم های بالایی پیشنهاد می دهند.
اسمارتیز اصلی برند نستله امروزه بیشتر با طعم شکلات شیری تولید می شود و تنها پوسته ی برخی اسمارتیزهای نارنجی با طعم پرتقال وجود دارد. با این وجود اسمارتیز جزو ۷ برند برتر نستله بشمار می رود. محصولات دیگری همچون کلوچه های اسمارتیز و براونی اسمارتیز نیز توسط نستله تولید می شود.
منبع: whoinvented