نگاهی به «پل خواب»؛ پسران بدون پدران

روزنامه شرق- احمد طالبی نژاد: اینکه در آشفته بازار هجوم فیلم های یک بارمصرف به گیشه سینماها بشنوی فیلمی بر پرده رفته که اقتباسی است از رمان جاودانه «جنایت و مکافات» داستایوفسکی و درعین حال سازنده این فیلم هم پسر رضا براهنی، یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان، شاعران و پژوهشگران ادبی این سرزمین؛ یعنی اکتای براهنی باشد، انگیزه کافی برای دیدنش را ایجاد می کند و مهم تر اینکه در اوج بی تفاوتی و بگویم ناامیدی با فیلمی روبه رو شوی که سروشکل خوبی دارد، کارگردانی اش روان و بی ادا و اصول است و سازنده اش نخواسته با پرگویی و الاکلنگ بازی سوادش را به رخ بکشد، نکته ارزشمندی است.

هرچند دخالت های آشکاری در فیلم نامه باعث مخدوش شدن وجه ادبی کار شده و کلیت فیلم را به بیماری فرافکنی که در این سال و زمان بسیار شایع شده مبتلا کرده است. توضیح لازم دارد؟ عرض می کنم. از جمله قواعد نوشته و نانوشته در کار فیلم سازی، عدم نمایش طرز مصرف و آلات استعمال مواد مخدر است، اما در پل خواب برای نخستین بار کل اصول و آیین مصرف ماده مخدر شیشه با وضوح کامل نشان داده می شود، چون این وجه به گمان من از سوی همان افرادی که اشاره شد، به بدنه این داستان روان کاوانه وصله شده تا بگویند راسکولنیکوف وطنی (شهاب – ساعد سهیلی) بر اثر مصرف مواد مخدر دست به چنین جنایتی زده، نه از روی استیصال و بدبختی و مبتلاشدن به بیماری روحی و روانی که ناشی از شرایط اجتماعی است.
جامعه ما که عیبی ندارد، این مواد مخدر بدمصب است که باعث بروز چنین افعالی می شود؛ مثلا کشتن یک پیرزن پولدار غرغرو که با نفرت از جامعه خود انتقاد می کند. البته ممکن است این وصله پینه ها با نظر موافق اکتای براهنی همراه ...

[ مشاهده متن کامل نگاهی به «پل خواب»؛ پسران بدون پدران در پورتال خبری و سبک زندگی ]